Сталин, товуқ ва халқ

Айтишларича, Сталин ўзининг яқин сафдошларини бир ерга йиғибди ва “Ҳаммангиз халқни қандай бошқариш керак деб бошингизни оғритасиз. Қуёш остида қанча хақ бўлса ҳаммаси бир одамдек менинг кўзимга қараб турса, кўзимни қиссам ҳаммаси қисса, очсам ҳаммаси очса. Мен уларнинг барчасига Худодек бўлсам, дея орзу қиласиз. Подшоҳ Яратганнинг ердаги сояси деб бекорга айтилмаганку”, дебди.

Сталин йиғилганларга халқ билан қандай муомала қилишни ўргатиб қўймоқчи бўлибди. Товуқ келтиришларини сўрабди. Ҳамманинг олдида товуқни тириклайин патини юлибди. Битта ҳам тук қолдирмабди, товуқ жонивор қип қизил гўшт бўлиб қолибди, лекин ўлмабди. Товуқнинг бошида фақатгина осилиб турган тожи қолибди.

Сталин “Ана энди, қаранглар”, деб пати юлинган товуқни эркин қўйибди. 

Гўё жони оғриган товуқ боши сиққан томонга қочиши керакдек эди. Лекин у ҳеч қаерга кетмади. Қуёшга чиқайин деса иссиқдан пишиб қолади. Сояга қочайин деса совуқдан зир титрайди.

Чорасиз қолган товуқ Сталиннинг этиклари орасига тиқилади. Бу пайт халқлар додаси товуққа тўртта дон ташлайди. Шунда Сталин қаёққа юрса пати юлинган товуқ ҳам ўша ёққа юра бошлайди, бўлмаса очдан ўлишини сезади.

 “Халқни мана шундай бошқариш керак”, - деди Сталин ўтирганларга қараб.

 Диққат, ушбу тажрибани уйда товуқ ёки халқ билан зинҳор такрорламанг.

Худога шукр бу кунлар тарихда қолди. Мустақиллигимиз бардавом, юртбошимиз омон бўлсин.